U martua fshatari mu ne mesin e veres,kohen kur ne fshat kishte plot pune fusha.Besaedhe mori nuse te bukur,sanuk po kishte kohe te mjaftueshmete rrinte ete qmallejme te.Me te u gedhire,fshatari shkonte ne pune fushe dhe kthehej vone ne mbremje.Nje nate fshatari po i thote nuses:Grua bre,me beso qe fort po permallem me te pa!Por mbaje mend fjalet qe po te i them:Kur te therras une nga arat oj nene,ti dil ne oborr te te shoh ndoshta sa ka pak qmallem!Te nesermen nga mesdita,fshatari i permallur thirri me sa fuqi kishte:Oj,nanoooooo.E ama e dashur per djalin doli ne oborr e po i pergjigjej,po djali ia ktheu me zemrim:O,nuk te thirra ty oj trullavice,po ik hy mbrenda se po me dhembin syte me tepa!!!!
Titulli: Martesa e nje Fshatari 